کره شمالی، حقایقی که نمی‌دانید

کره شمالی کشوری در شرق آسیاست. این کشور در قسمت شمالی شبه‌جزیره‌ی کره واقع شده است که بین دریای ژاپن و دریای زرد قرار دارد. در حال حاضر کیم جونگ اون، سومین رهبر کره شمالی، بر این کشور حکومت می‌کند. کره شمالی حدود ۵۵ درصد مساحت خشکی شبه‌جزیره‌ی کره را در برگرفته است در نقشه کره شمالی از شمال با چین و روسیه و از جنوب با کره جنوبی هم‌مرز است. پایتخت کره شمالی پیونگ یانگ است که یک مرکز صنعتی و ترابری در نزدیکی ساحل غربی است.
کره شمالی در یک منطقه‌ی غیرنظامی ۴ کیلومتری تحت شرایط توافقی که در سال ۱۹۵۳ و پس از پایان جنگ کره تنظیم شد، با کره جنوبی هم‌مرز است. این مرز ۲۴۰ کیلومتر است و از دهانه‌ی رودخانه‌ی هان در ساحل غربی شبه‌جزیره‌ی کره تا جنوب شرقی شهر ساحلی کوسونگ در کره شمالی امتداد دارد. در این مقاله قصد داریم در مورد کره شمالی و حقایق ناگفته‌ی آن صحبت کنیم.

[lwptoc]

جغرافیا و آب‌و‌هوا

بیش‌تر کره شمالی را کوهستان‌ها و دره‌ها تشکیل داده‌اند. بلندی‌های کائما در شمال شرقی آن حدود ۱۰۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و بام جغرافیایی کل شبه‌جزیره‌ی کره محسوب می‌شود. کوه پائکو که بلندترین کوه در نقشه کره شمالی و کل شبه‌جزیره‌ی کره است در حاشیه‌ی شمالی فلات چانگبائک در نزدیکی مرز کره و سینو قرار دارد که یک آتش‌فشان خاموش است که دریاچه‌ای در بالای آن تشکیل شده است. کوهستان نانگنیگ از شمال تا جنوب در وسط کشور کشیده شده است و غرب و شرق شبه‌جزیره را از هم جدا کرده است. دشت‌های دره ای بزرگی بین کوهستان‌های غربی این منطقه تشکیل شده است که در کرانه‌ی ساحلی غرب به هم می‌پیوندند. کوهستان هامگیونگ هم از کوهستان نانگنیم تا شمال شرقی کشیده شده است. کوهستان تائبائک هم در امتداد ساحل شرقی از جنوب شرقی کره شمالی تا کره جنوبی کشیده شده است. در کل به هر نقطه از نقشه کره شمالی که نگاه کنید اثری از یک کوه یا دره را می‌بینید و عکس‌های کمیاب کره شمالی بیش‌تر شامل مناظر طبیعی کوهستانی آن هستند.
کره شمالی آب و ‌هوای قاره‌ای سردی دارد. فصل زمستان این منطقه از ماه دسامبر تا مارس، طولانی و سرد است. دمای هوا در ژانویه بین منفی ۷ درجه‌ی سانتی‌گراد در جنوب و منفی ۱۰ درجه‌ی سانتی‌گراد در شمال است. تابستان این منطقه هم از ماه ژوئن تا سپتامبر است که هوای نسبتاً گرمی دارد که در ماه جولای در اکثر نقاط تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد.

قومیت‌ها و زبان

شبه‌جزیره‌ی کره یکی از همگن‌ترین نواحی جهان از لحاظ قومیت است. اهالی کره شمالی که از سال ۱۹۴۵ تقریباً کاملاً منزوی شده‌اند، تقریباً کاملاً کره‌ای هستند و تنها تعداد کمی چینی، اقلیت قومی این منطقه را تشکیل داده‌اند. تمام کره‌ای‌ها به زبان کره‌ای صحبت می‌کنند که رابطه‌ی آن با زبان‌های دیگر جای بحث دارد. ممکن است به زبان ژاپنی یا حتی زبان‌های آلتایی مرتبط باشد و شامل لغات چینی بسیاری هم است.
الفبای کره‌ای که در کره شمالی به‌عنوان چوسان مونتچا و در کره جنوبی به‌عنوان هانگول شناخته می‌شود، از نمادهای آوایی برای ۱۰ حرف صدادار و ۱۴ حرف بی‌صدا تشکیل شده است. به فرمان رهبر کره شمالی به‌صورت سیستماتیک تلاش شده تا لغات چینی و غربی را، از زبان خود حذف کنند.

[sc name=”highlight” text=”شبه‌جزیره‌ی کره شمالی یکی از همگن‌ترین نواحی جهان ازلحاظ قومیت است و تنها تعداد کمی چینی، اقلیت قومی این منطقه را تشکیل داده‌اند.” ]

مذهب

شیوه‌ی زندگی و سیستم ارزش‌گذاری کره‌ای‌ها از لحاظ تاریخی بر اساس افکار کنفوسیوس بوده است. آیین بودا هم تا حد کمتری از اهمیت برخوردار بود. مبلغان کاتولیک و پروتستان هم در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی از راه رسیدند و گفته شده است که سونچان و پیونگیانگ مرکز اصلی فعالیت‌ مسیحیان بوده‌اند. با آغاز سلطه‌ی ژاپن در اوایل قرن بیستم، سرکوب مسیحیان در این منطقه افزایش یافت و تا پایان جنگ جهانی دوم هیچ مبلغ خارجی در این کشور باقی نماند.
مذهب یکتاپرستی چاندوگیو که در اصل به‌عنوان تونقاک شناخته می‌شود توسط معلم کنفوسیوسی به نام چائه چئو در سال ۱۸۶۰ به وجود آمد. چاندوگیو ترکیبی از آیین بودا، کنفوسیوس‌گری و مسیحیت بود. شمنیسم هم که باور مذهبی به خدایان، شیاطین و ارواح است، پیش از معرفی آیین بودا و کنفوسیوس‌گری در کره وجود داشت. امروزه این آیین در کره شمالی تقریباً از بین رفته است. عکس‌های کمیاب کره شمالی شامل بعضی از این آیین‌‌ها هستند.
رژیم کمونیستی این کشور همیشه آزادی مذهب را به‌صورت زبانی تأیید کرده است اما در عمل این‌طور نیست. البته از چاندوگیو برای اهداف تبلیغاتی استفاده می‌شود و از اواخر قرن بیستم از مسیحیت هم گاهی به‌عنوان وسیله‌ای برای ارتباط با کره جنوبی و غرب استفاده شده است. پس از جنگ کره، کلیساها و معابد بودایی مصادره و غارت شدند و بسیاری از آنها را تغییر کاربری دادند.

[irp posts=”5464″ name=”آشنایی با آب و هوای ژاپن و بهترین زمان سفر به این کشور”]

[irp posts=”4323″ name=”ویتنام، مقصد شگفت انگیز جنوب شرقی آسیا”]

فرهنگ و هنر

مذاهب و باورهای شمنی، بودایی، کنفوسیوس‌گری و دائوییسم ریشه‌های عمیقی در فرهنگ کره دارند. اگرچه این کشور به‌صورت مداوم تحت نفوذ جریان‌های فرهنگی خارجی، مخصوصاً از جانب چین بوده است، اما کره‌ها هویت خود را حفظ کرده‌اند و زبان خود را توسعه داده‌اند. تا اواسط قرن بیستم فرهنگ غربی کم‌کم داشت جای خود را باز می‌کرد تا این‌که کمونیسم در این کشور قدرت یافت و آزادی فردی و زندگی خصوصی را ممنوع کرد و طبق آن همه باید در یک‌سو به‌پیش بروند و حتی هنر هم تنها در راستای اهداف دولت عمل می‌کند و خارج از چارچوب فعالیت‌های دولت اصلاً وجود ندارد.

اقتصاد

کره شمالی دارای یک اقتصاد مرکزی دستوری است. دولت تمام تولیدات را کنترل می‌کند و روی توسعه‌ی اقتصادی تأکید می‌کند و آن را اولویت‌بندی می‌کند. از سال ۱۹۵۴ سیاست اقتصادی از مجموعه‌ای از برنامه‌های اقتصادی ملی تشکیل شد. اولین برنامه‌ها به بازسازی پس از جنگ و توسعه‌ی صنایع سنگین، به‌خصوص مواد شیمیایی و فلزات، اولویت زیادی می‌دادند. برنامه‌های بعدی روی استخراج منابع و پیشرفت فناوری و مکانیزه‌سازی و توسعه‌ی زیرساخت‌ها تمرکز داشتند. تا دهه‌ی ۷۰ میلادی به کشاورزی توجه اندکی می‌شد و تا اواخر دهه ۸۰ تلاش زیادی در جهت بهبود کیفیت و کمیت کالاهای مصرفی صورت نگرفت.
بر اساس گزارش‌ها، کره شمالی نتوانسته به استانداردهای مدنظر خود دست پیدا کند و رهبر کره شمالی از این وضعیت ناراضی است چراکه خواسته او و دولت این است که این کشور تا جای ممکن مستقل باشد و به همین جهت درهای سرمایه‌گذاری خارجی را بسته است، هرچند، هر از گاهی کمک‌های خارجی از کشورهایی مانند اتحاد جماهیر شوروی و چین دریافت می‌کرد. با فروپاشی شوروی و دولت‌های کمونیستی شرق اروپا، کره شمالی اکثر متحدان تجاری خود را از دست داد و چین هم میزان کمک‌های خود را کاهش داد و بدین ترتیب این کشور دچار مشکلات اقتصادی شدید و کمبود غذا شد، در نتیجه رهبر کره شمالی تصمیم گرفت درهای اقتصاد این کشور را به روی سرمایه‌گذاری خارجی باز کند تا مرهمی روی مشکلات خود بگذارند.

اطلاعات زیادی از وضعیت معاصر کره شمالی در دست نیست و از عکس‌های کمیاب کره شمالی هم نمی توان اطلاعات دقیقی به دست آورد اما با توجه به وضعیت گذشته‌ی این کشور و روابط آن با همسایگانش می‌توان به یک جمع‌بندی کلی در مورد وضعیت فعلی این کشور دست‌یافت. کره شمالی پوشیده از کوهستان و دره است و از لحاظ قومیتی، فرهنگی و زبانی تقریباً کاملاً یکپارچه است و در این زمینه‌ها نمی‌توانید تنوع زیادی را ببینید و حتی شاید مواردی مثل مذهب را اصلاً نبینید. این کشور بیش‌تر روی اقتصاد مستقل و قدرت نظامی تأکید دارد و رهبر کره شمالی مخالف برقراری روابط نزدیک با کشورهای دیگر است و ترجیح می‌دهد در انزوا به موفقیت دست پیدا کند.