توکیو (به ژاپنی: 東京 Tōkyō) با نام رسمی کلان‌شهر توکیو (به ژاپنی: 東京都 Tōkyō-to) پایتخت کشور ژاپن است. توکیو در شرق جزیرهٔ هونشوی ژاپن واقع شده‌است و یکی از استان‌های ۴۷ گانهٔ ژاپن به‌شمار می‌آید. توکیو در ابتدا یک دهکدهٔ ماهیگیری کوچک به نام ادو بود. در دوره‌های بعد ادو رفته‌رفته به شهری بزرگ تبدیل گشت، به گونه‌ای که در قرن ۱۸ میلادی به یکی از بزرگ‌ترین شهرهای جهان تبدیل شد.
هاکونه، شهری کوهستانی است که به خاطر استراحتگاه های چشمه های آب گرم (onsen) و مناظر آتشفشان نمادین کوه فوجی معروف است. همچنین شامل معبد هاکونه، زیارتگاه شینتو با دروازه قرمز “توری” مشرف به دریاچه آشی است که می توان با قایق از آن بازدید کرد و همچنین چشمه های گوگردی در حال جوش دره اواکودانی را در بر می گیرد.
اوزاکا یک شهر بندری بزرگ و مرکز تجاری در جزیره هونشو ژاپن است. این شهر به خاطر معماری مدرن، تفریحات شبانه و غذاهای دلچسب خیابانی اش شناخته شده است. قلعه شوگونات اوزاکا متعلق به قرن شانزدهم، که چندین بار تحت بازسازی قرار گرفته است، نقطه عطف تاریخی اصلی آن است. اطراف آن را یک خندق و پارک با درختان آلو، هلو و شکوفه های گیلاس احاطه کرده است. Sumiyoshi-taisha یکی از قدیمی ترین زیارتگاه های شینتو ژاپن است.
کیوتو که زمانی پایتخت ژاپن بود، شهری در جزیره هونشو است. این شهر به‌خاطر معابد کلاسیک بودایی متعدد، و همچنین باغ‌ها، کاخ‌های امپراتوری، زیارتگاه‌های شینتو و خانه‌های چوبی سنتی معروف است. همچنین به‌خاطر سنت‌های رسمی مانند غذاخوری کایسکی، متشکل از چندین دوره از غذاهای دقیق، و گیشا، که اغلب در منطقه گیون یافت می‌شود، شناخته شده است.
نارا در جنوب مرکزی هونشو است. این شهر دارای معابد و آثار هنری قابل توجهی است که قدمت آن به قرن هشتم، زمانی که پایتخت ژاپن بود، می رسد. آهوها در پارک نارا، محل معبد تودای جی پرسه می زنند. دایبوتسو، بودای برنزی تودای جی به ارتفاع 15 متر، در یک سالن چوبی بزرگ به نمایش گذاشته شده است. در ضلع شرقی پارک، زیارتگاه شینتو کاسوگا تایشا قرار دارد که قدمت آن به سال 768 پس از میلاد می رسد و بیش از 3000 فانوس دارد.
